SPORT lekarstwem na cukrzycę cz.2

SPORT lekarstwem na cukrzycę cz.2

WIĘCEJ SIŁY

Gdy spożywamy posiłek, stężenie glukozy we krwi rośnie. Komórki trzustki reagują na to uwolnieniem insuliny, która sprawia, że wzrasta przyswajanie glukozy w naszych tkankach, również w mięśniach. Inną funkcją insuliny jest ułatwianie przemiany glukozy w glikogen, który jest magazynowany w wątrobie i w mięśniach. Oba te procesy powodują obniżenie poziomu glukozy we krwi.

Inny hormon – glukagon – czuwa nad tym, aby stężenie glukozy nie obniżyło się zanadto. Jeśli już dojdzie do obniżenia, glukagon steruje odwrotnym procesem: przemianą glikogenu w glukozę, dzięki czemu glukoza ponownie dostaje się do krwi, a my odzyskujemy energię. I w ten sposób przez całe nasze życie działa ten precyzyjny mechanizm autoregulacji poziomu glukozy w organizmie.

Sport „uwrażliwia insulinę”

Korzystny wpływ uprawiania sportu polega na tym, że podczas wysiłku insulina działa mocniej i organizm jest na nią bardziej wrażliwy. Pacjent z cukrzycą musi wiedzieć, że przed rozpoczęciem treningu powinien odpowiednio zmniejszyć (nie: zwiększyć!) ilość wstrzykiwanej insuliny, aby nie doszło do hipoglikemii w czasie treningu lub po nim. W ten sposób doskonalą się mechanizmy autoregulacji.

Również u osób zdrowych, którym po intensywnym lub długotrwałym wysiłku także grozi hipoglikemia, ten mechanizm potwierdza się. Ale osobom zdrowym wystarcza w takiej sytuacji, że zjedzą batonik lub wypiję szklankę mocno osłodzonej herbaty, aby poczuć przypływ energii.

Wysiłek, ale jaki?

Powstaje szereg pytań: jaki wysiłek fizyczny jest wskazany dla pacjentów z początkami cukrzycy, jakiego typu, o jakiej intensywności, jak często powtarzany? W jakim stopniu zależy to od wieku pacjenta?

Opisywałem kiedyś w KiF Sport czwórkę doskonałych polskich wioślarzy, złotych medalistów olimpijskich. Jeden z nich -wówczas 27-letni Michał Jeliński był chory na cukrzycę typu 1., a mimo to przez wiele lat należał do światowej czołówki w jednej z najcięższych dyscyplin sportowych. Obecnie wiadomo już, że sportowców z cukrzycą można spotkać niemal w każdej dyscyplinie i w każdym kraju. Nawet wśród maratończyków. Czytelników KiF Sport szczególnie interesuje, czy podwyższony poziom cukru, nie mówiąc o cukrzycy, nie jest przeciwwskazaniem do uprawiania sportów siłowych. Otóż okazuje się, że wprost przeciwnie. Diabetolodzy amerykańscy opisują korzystne efekty treningu siłowego (oporowego), który zwiększa wrażliwość na cukrzycę pacjentów z cukrzycą typu 2. Ale z ograniczeniami, ponieważ ćwiczenia siłowe zwiększają ciśnienie skurczowe krwi.

SPIS TREŚCI

SPORT lekarstwem na cukrzycę cz.1

SPORT lekarstwem na cukrzycę cz.2

SPORT lekarstwem na cukrzycę cz.2


http://www.rores.pl/sport-lekarstwem-na-cukrzyce-cz-3/

Facebook Comments

Artykuły użytkownika

Facebook Comments