WIĘCEJ SIŁY
Gdy spożywamy posiłek, stężenie glukozy we krwi rośnie. Komórki trzustki reagują na to uwolnieniem insuliny, która sprawia, że wzrasta przyswajanie glukozy w naszych tkankach, również w mięśniach. Inną funkcją insuliny jest ułatwianie przemiany glukozy w glikogen, który jest magazynowany w wątrobie i w mięśniach. Oba te procesy powodują obniżenie poziomu glukozy we krwi.
Inny hormon – glukagon – czuwa nad tym, aby stężenie glukozy nie obniżyło się zanadto. Jeśli już dojdzie do obniżenia, glukagon steruje odwrotnym procesem: przemianą glikogenu w glukozę, dzięki czemu glukoza ponownie dostaje się do krwi, a my odzyskujemy energię. I w ten sposób przez całe nasze życie działa ten precyzyjny mechanizm autoregulacji poziomu glukozy w organizmie.
Sport „uwrażliwia insulinę”
Korzystny wpływ uprawiania sportu polega na tym, że podczas wysiłku insulina działa mocniej i organizm jest na nią bardziej wrażliwy. Pacjent z cukrzycą musi wiedzieć, że przed rozpoczęciem treningu powinien odpowiednio zmniejszyć (nie: zwiększyć!) ilość wstrzykiwanej insuliny, aby nie doszło do hipoglikemii w czasie treningu lub po nim. W ten sposób doskonalą się mechanizmy autoregulacji.
Również u osób zdrowych, którym po intensywnym lub długotrwałym wysiłku także grozi hipoglikemia, ten mechanizm potwierdza się. Ale osobom zdrowym wystarcza w takiej sytuacji, że zjedzą batonik lub wypiję szklankę mocno osłodzonej herbaty, aby poczuć przypływ energii.
Wysiłek, ale jaki?
Powstaje szereg pytań: jaki wysiłek fizyczny jest wskazany dla pacjentów z początkami cukrzycy, jakiego typu, o jakiej intensywności, jak często powtarzany? W jakim stopniu zależy to od wieku pacjenta?
Opisywałem kiedyś w KiF Sport czwórkę doskonałych polskich wioślarzy, złotych medalistów olimpijskich. Jeden z nich -wówczas 27-letni Michał Jeliński był chory na cukrzycę typu 1., a mimo to przez wiele lat należał do światowej czołówki w jednej z najcięższych dyscyplin sportowych. Obecnie wiadomo już, że sportowców z cukrzycą można spotkać niemal w każdej dyscyplinie i w każdym kraju. Nawet wśród maratończyków. Czytelników KiF Sport szczególnie interesuje, czy podwyższony poziom cukru, nie mówiąc o cukrzycy, nie jest przeciwwskazaniem do uprawiania sportów siłowych. Otóż okazuje się, że wprost przeciwnie. Diabetolodzy amerykańscy opisują korzystne efekty treningu siłowego (oporowego), który zwiększa wrażliwość na cukrzycę pacjentów z cukrzycą typu 2. Ale z ograniczeniami, ponieważ ćwiczenia siłowe zwiększają ciśnienie skurczowe krwi.
SPIS TREŚCI
http://www.rores.pl/sport-lekarstwem-na-cukrzyce-cz-3/