Znak pod ochroną

Znak pod ochroną

Nie każdy znak towarowy można zarejestrować. Ochronę uzyskają oznaczenia, które można przedstawić w formie graficznej. Oznaczenia te muszą mieć też zdolność odróżniającą. To ogół charakterystycznych cech, które pozwalają odróżnić towary jednego przedsiębiorstwa od towarów innego. Aby rejestracja znaku zakończyła się sukcesem, cechy charakterystyczne danego oznaczenia muszą być rozpoznawalne na pierwszy rzut oka.

Odmowa rejestracji

Franczyzodawca, który zechce zarejestrować znak słowny „okno” i wykorzystywać go do oznaczania okien, nie uzyska ochrony. „Okno” określa bowiem rodzaj produktu. Znaki rodzajowe zostały zaś wyłączone spod możliwości rejestracji. Inaczej byłoby, gdyby franczyzodawca zgłosił znak, zawierający słowo „okno”, ale graficznie przedstawione. Franczyzodawca nie uzyskałby jednak wyłączności na używanie słowa „okno”. Prawo ™ do wyłącznego używania obejmowałoby jedynie użycie takiego słowa w połączeniu z konkretną grafiką. Od rejestracji wyłączone są też tzw. znaki opisowe (np. „najlepszy”). Składają się z oznaczeń, które informują o cechach towarów. Uzyskanie ochrony jest możliwe w połączeniu z innymi elementami o wystarczająco odróżniającym charakterze (np. „najlepszy sposób na udaną kawę”). Rejestracji nie podlegają też słowa, które weszły do języka potocznego (np. „aspiryna” czy „walkman”) oraz cyfry czy litery. Nie nadają się one bowiem do odróżnienia towaru, dla którego zostały zgłoszone. Szczególnej ochronie podlegają znaki, których ochrona wygasła. W ciągu dwóch lat od tej daty podmiot inny niż ten, który wcześniej posiadał prawa do znaku, nie może zastrzec podobnego znaku towarowego.

Pozostałe kryteria

Kolejnym kryterium rejestracji znaku towarowego jest brak tzw. przeszkód rejestracyjnych. Urząd Patentowy rozpatruje takie przeszkody z urzędu. Pod uwagę brane są przyczyny dotyczące zachowania wnioskodawcy, tkwiące w samym znaku, i te, które łączą się z jego używaniem. Zachowanie wnioskodawcy uniemożliwi rejestrację, jeżeli będzie 011 działał w złej wierze, np. gdy w celu zablokowania wejścia na rynek będzie chciał zarejestrować w Polsce znak chroniony za granicą albo zgłosi do rejestracji znak w celu jego odsprzedaży albo udzielenia licencji.

Franczyzodawca nie może też zarejestrować znaku, który jest powszechnie znany, nawet jeżeli towary, dla których zgłaszany jest znak, byłyby niepodobne do tych, które chroni znak renomowany (np. „Porsche” dla mydła). Nie można bowiem korzystać z wypracowanej przez innego przedsiębiorcę renomy znaku. Uzyskanie ochrony uniemożliwi też zarejestrowanie znaku, który z sukcesem używany jest przez konkurenta, nawet jeżeli jako pierwsi wystąpimy do urzędu z odpowiednim wnioskiem. Nie warto też próbować rejestracji oznaczeń sprzecznych z dobrymi obyczajami czy moralnością (np. „tiny penis” dla ubrań). Franczyzodawca nie zastrzeże też znaku, którego używanie narusza prawa osobiste lub majątkowe osób trzecich.

Względne przeszkody rejestracji

Zgłaszając znak towarowy do rejestracji, warto starannie przeszukać bazy Urzędu Patentowego i sprawdzić, czy ktoś inny nie zgłosił wcześniej identycznego lub podobnego znaku dla towarów lub usług identycznych lub podobnych. Nie będzie bowiem możliwa rejestracja znaku, który choćby częściowo pokrywa się z zakresem już zarejestrowanego

oznaczenia (np. „PEK” i „PEK-POL”). Osoba posiadająca uprawnienia do znaku może zakazać innym jego używania w stosunku do towarów podobnych. Regulacja ta ma chronić przed pomyleniem towarów. Ryzyko pomyłki istnieje – krąg odbiorców może pomyśleć, że dane towary lub usługi pochodzą od tego samego przedsiębiorstwa lub przedsiębiorstw powiązanych ekonomicznie. Badając podobieństwo oznaczeń, urząd bierze pod uwagę ogólne wrażenie, jakie porównywane oznaczenia wywierają na odbiorcy. Punktem wyjścia jest ocena, czy przeciwstawione znaki są identyczne lub podobne, czy odnoszą się do towarów/usług identycznych lub podobnych. Im bardziej podobne znaki, tym większa będzie możliwość ich pomylenia (np. „Oknoplast” i „Oknoplast Kraków”). Podobieństwo znaków ocenia się według cech wspólnych (np.: kolor, font, elementy dominujące znaku), a nie występujących w nich różnic. Różnice nie wykluczają jednak podobieństwa znaków.

Warto także pamiętać, że porównanie klas, dla których rejestrowany jest znak towarowy, ma charakter pomocniczy i nie przesądza o podobieństwie znaków lub jego braku.

Maria Czerwiecka

Facebook Comments

Artykuły użytkownika

Facebook Comments